Introductie van eenvoudig tijdschrijven..

Een directeur (van een professionele organisatie) loopt naar de ICT afdeling en vraagt hoe lang het duurt om een tijdschijf programma te installeren op de ICT infrastructuur. De meedenkende systeembeheerder zegt dat een standaard open-source pakket binnen 2 weken geinstalleerd kan zijn op de infrastructuur van de organsatie. (en dat kan realistisch gezien ook). Ze spreken dit zo af en de directeur gaat ervanuit dat hij na een maand dan wel kan starten met tijdschrijven in de organisatie.

Nadat de systeembeheerder het pakket heeft opgeleverd, logt de directeur aan en schrijft een aantal dagen de tijd. Het is allemaal heel eenvoudig en er kan zonder training mee gestart worden. Hij schrijft een email met uitleg en vraagt om er begin volgende maand mee te starten.

Maar na enkele maanden en verschillende rappels schrijft bijna niemand tijd. Van de 3 mensen die wel tijdschrijven is er zelfs 1 grappige, maar onmisbare, professional die 8 uur per dag, 40 uur per week:  “wanking behind the computer screen” opschrijft.

Natuurlijk zegt u nu, “ja logisch dat deze aanpak van deze directeur niet werkt. Je heb te maken met cultuur omslag (van vertrouwen dat mensen de tijd goed benutten naar het “show me”  dat je de tijd goed benut) Dat levert wat weerstand op”.

 Uiteraard, maar het bovenstaande heeft nog een vervolg effect bij mensen: ”ik werk me uit de naad met 60 uur per week en nu mag ik tijd gaan schrijven, omdat ze denken dat ik niet goed m’n best doe of dat t gemakkelijk beter kan. Ik ga gewoon weer 40 uur per week maken en dan kan ik die andere 20 uur besteden om te solliciteren naar een baan waar ik als professional wel vertrouwd en gewaardeerd wordt.

Dit neveneffect was de directeur totaal vergeten, hij wilde alleen maar EVEN het door het hoofdkantoor gevraagde urenbezettingsgraad meetbaar maken.

Veel ICT projecten starten en eindigen echter zo. Het wordt grof onderschat wat voor impact het vervangen, introduceren  van een ICT systeem op de organisatie (people en processes) het als geheel heeft.

 Vaak zie ik als je wat dieper op de ICT infrastructuur inzoomt veel oprecht goedbedoelde pogingen staan, die echter nooit waarde hebben toegevoegd aan het organisatie. Sommige pogingen hebben zelfs veel geld gekost.